Een wilde zee brult op de achtergrond, maar verscholen achter een boomstam valt het geluid grotendeels weg. Het warme zand overtoept de koelte van het water en de zon weerspiegelt in de rivier, die gescheiden is van de zee dankzij een maar net droogblijvende zandbank. Het water stroomt kalm het land in, bevaren door een enkele supper, en is omringd door een groene jungle, waar eekhoorns en grote krabben vreedzaam samenleven. De laatste keer op het strand kon ik van de uitputting nog geen vijf minuten zwemmen, nu is het ultiem verzadigend om de onsurfbare golven te trotseren terwijl de onuitputtelijke, jeugdige energie weer door de aderen stroomt. Voeten in het zand, geest helder en blik op oneindig, of Dostojevski.
Antropoloog
Als ik sporadisch gezelschap nodig heb keer ik terug naar het hostel, waar ik me met een gendergenoot uitstekend vermaak door in blote bast op een strandbetje met een cocktail in de hand rond te kijken. Een ongeloofelijk arsenaal aan prachtige vrouwenlichamen heeft zich verzameld op het strand. Vooral locals, die floreren met uit de hand gelopen rondingen, maar ook veel Britten, waaronder een groepje van zes waar antropologen hun vingers bij zouden aflikken. De vrouwelijke observatieprojecten verplaatsen zich alleen in een groep, kwetteren aan één stuk door en zijn compleet afhankelijk. Als de groep zich zeldzaam genoeg splitst voor een duik in de zee volgt een uitgebreid verslag bij de hereniging, constant plukkend aan de inwisselbare, weinig verhullende bikini’s, die zo rond de zonsondergang plaatsmaken voor patroonloze jurkjes of doorschijnende bloesjes en een fles rosé.
Van boeken lezen naar reggaeton-feestjes en dat een paar dagen op rij. Als fysieke actie een dagelijkse volleybalwedstrijd en oneindig veel pingpong, waar ik inmiddels een koning in ben. Voor de verhalen zuinig (op alle seks die iedereen met elkaar heeft na, maar ik vertrouw mezelf nog niet als erotisch schrijver), voor de ziel compleet reinigend. Het is heel moeilijk om je zorgen te maken in een paradijsje waar tweemaal daags sushi wordt geserveerd en de zon onveranderd sterk het ritme domineert. Ik volg haar. Hoelaat is het?
De soms slapeloze nachten versterken aan de andere kant de hang naar huis. Vooral als voor de zoveelste keer een keiharde wekker de hele dorm om 06:00 uur wekt door een gast die zelf nog uren door blijft snurken. Later die dag kom ik aan in blijkbaar het populairste hostel van het land, een jungletuin aan een kalme rivier waar liggen in een plastic autoband de enige activiteit is. Britten voeren de overhand en zullen me dit weekend pas echt laten zien wat feesten is. Volgens hen dan.
Leave a Reply